کد مطلب:315783 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:182
امام صادق در مقام معرفی قمر بنی هاشم
و روی عن أبی عبدالله الصادق علیه السلام انه قال: «كان عمنا العباس بن علی نافذ البصیرة صلب الایمان، جاهد مع أبی عبدالله علیه السلام و ابلی بلاء حسنا و مضی شهیدا». [1] .
«عموی ما عباس بن علی بصیرتی عمیق (تیزبینی) و ایمانی محكم داشت و امتحان خوبی داد (یا خوب جنگی نمود) و در خدمت امام حسین علیه السلام جهاد كرد تا به شهادت رسید».
در این حدیث شریف امام صادق علیه السلام چند فضیلت برای اباالفضل علیه السلام بیان نموده است یكی از آنها را در شرح روایت امام زین العابدین علیه السلام توضیح دادم؛ «و ابلی بلاء حسنا».
دوم: «نافذ البصیرة».
این جمله را می توان این گونه ترجمه نمود: تیزبین، دوراندیش، و یقینی استوار.
كه همه به یك معنی اشاره دارد و آن این است كه در شناخت حق و حقیقت و معتقدات دین به حد كمال رسیده بود و آینده نگر بود معاد روز قیامت را با دید ملكوتی می دید.
روی همین جهت دست از امام زمانش برنداشت و در راه وی جانبازی نمود.
[ صفحه 91]
بصیرت در دین مساوی با قوت ایمان است و با ایمان كامل كنار هم دیگرند زیرا ایمان دارای مراتبی است كه كمترین مرتبه ی آن تصدیق كردن آنچه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آورده است بدون اینكه در نفس استوار باشد و باور داشته باشد و این نوع از ایمان را نمی توان بصیرت در دین نامید بلكه به تزلزل و ارتیاب نزدیكتر است.
و مرتبه ی اعلای آن این است كه علاوه بر تصدیق در دل نفوذ كرده باشد و باور داشته باشد كه هیچ چیز نمی تواند او را متزلزل نماید كه بصیرت در دین همین است.
قمر بنی هاشم علیه السلام بصیرت در دین داشت و ایمانش كامل و راسخ بود. دشمنان سعی كردند با تأمین دادن وی را از برادرش جدا نمایند ولی كور خوانده بودند و از بصیرت و ایمان او بی خبر بودند.
سوم: «صلب الایمان».
یعنی ایمان استوار. صلب را به سخت و محكم معنا كرده اند. كه از توضیح پیشین معنای این جمله روشن می گردد.
چهارم: جهاد در خدمت امام علیه السلام.
جهاد یكی از واجبات و عبادات دین مقدس اسلام است كه ارزش آن را مجاهدین واقعی می دانند.
این جهاد گاهی اهمیت بیشتری پیدا می كند از جهت اینكه در خدمت امام وقت است و جهاد حضرت قمر بنی هاشم این گونه بوده است.
پنجم: شهادت.
كه در لقب سوم از القاب حضرت در این باره توضیح دادم و ممكن است در آینده نیز بحثی داشته باشم.
«عموی ما عباس بن علی بصیرتی عمیق (تیزبینی) و ایمانی محكم داشت و امتحان خوبی داد (یا خوب جنگی نمود) و در خدمت امام حسین علیه السلام جهاد كرد تا به شهادت رسید».
در این حدیث شریف امام صادق علیه السلام چند فضیلت برای اباالفضل علیه السلام بیان نموده است یكی از آنها را در شرح روایت امام زین العابدین علیه السلام توضیح دادم؛ «و ابلی بلاء حسنا».
دوم: «نافذ البصیرة».
این جمله را می توان این گونه ترجمه نمود: تیزبین، دوراندیش، و یقینی استوار.
كه همه به یك معنی اشاره دارد و آن این است كه در شناخت حق و حقیقت و معتقدات دین به حد كمال رسیده بود و آینده نگر بود معاد روز قیامت را با دید ملكوتی می دید.
روی همین جهت دست از امام زمانش برنداشت و در راه وی جانبازی نمود.
[ صفحه 91]
بصیرت در دین مساوی با قوت ایمان است و با ایمان كامل كنار هم دیگرند زیرا ایمان دارای مراتبی است كه كمترین مرتبه ی آن تصدیق كردن آنچه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آورده است بدون اینكه در نفس استوار باشد و باور داشته باشد و این نوع از ایمان را نمی توان بصیرت در دین نامید بلكه به تزلزل و ارتیاب نزدیكتر است.
و مرتبه ی اعلای آن این است كه علاوه بر تصدیق در دل نفوذ كرده باشد و باور داشته باشد كه هیچ چیز نمی تواند او را متزلزل نماید كه بصیرت در دین همین است.
قمر بنی هاشم علیه السلام بصیرت در دین داشت و ایمانش كامل و راسخ بود. دشمنان سعی كردند با تأمین دادن وی را از برادرش جدا نمایند ولی كور خوانده بودند و از بصیرت و ایمان او بی خبر بودند.
سوم: «صلب الایمان».
یعنی ایمان استوار. صلب را به سخت و محكم معنا كرده اند. كه از توضیح پیشین معنای این جمله روشن می گردد.
چهارم: جهاد در خدمت امام علیه السلام.
جهاد یكی از واجبات و عبادات دین مقدس اسلام است كه ارزش آن را مجاهدین واقعی می دانند.
این جهاد گاهی اهمیت بیشتری پیدا می كند از جهت اینكه در خدمت امام وقت است و جهاد حضرت قمر بنی هاشم این گونه بوده است.
پنجم: شهادت.
كه در لقب سوم از القاب حضرت در این باره توضیح دادم و ممكن است در آینده نیز بحثی داشته باشم.
[1] ابصارالعين، ص 26.